Er is een bekende Barnevelder dood gegaan

Er is een Bekende Barnevelder dood gegaan.

Dit was de krantenkop in ons plaatselijk dagblad.
Die bekende barnevelder was Japie, ons Capucijn-aapje.
En bekend was zij.
Jarenlang was Japie de grote trekpleister in de Apenhof.

37 jaar geleden kwam Japie in de Apenhof. Ze was toen ongeveer 10 jaar oud
Ze was ver beneden de maat en totaal krom gegroeid door het langdurige verblijf in een papegaaien kooi en verkeerd voedsel. Ze was erg stijf en maar weinig beweeglijk.

Ze knapte in korte tijd goed op en kon al snel klauteren en springen zoals dat bij haar leeftijd paste. Wij hadden destijds verschillende van deze kneusjes en daarbij paste zij zich al heel gauw aan. Na een half jaartje was ze zelfs de onbetwiste leider van dit groepje.

Ze speelde en stoeide naar hartenlust met de andere aapjes en maakte soms ook ruzie. Dat was erg leuk om te zien. Ze kon luid foeterend en meppend tekeer gaan, maar dat was meestal van korte duur. Japie was van nature een leuk opgewekt aapje.

De open-huis-dagen  waren voor Japie een feest, Zij genoot van de belangstelling van de bezoekers en dat was wederzijds.
Japie liet zich dan van haar beste kant zien. Hing de clown uit en had veel bekijks. Er waren bezoekers die bij de ingang al vroegen ‘leeft Japie nog’. Sommigen kwamen alleen voor hem op bezoek.
 
Tot begin 2012 ging alles nog goed maar later dat jaar werd Japie ziek. Wij hoopten dat zij weer de oude zou worden maar dat gebeurde niet.

Zij ging langzaam achteruit en wij wisten dat het verkeerd af zou lopen. Zij at steeds minder en werd mager. Zelfs met de lekkerste hapjes was zij niet te paaien. Zij werd steeds stiller en ging niet meer naar buiten.
Enkele weken later at en dronk zij bijna niet meer en lag zij de hele dag op de plank.

Toen zij zachtjes klagelijke geluidjes begon te maken en Dick hulpeloos aankeek, en probeerde om zijn hand vast te houden, kon Dick het niet langer aanzien. Hij heeft Japie in een warme handdoek gewikkeld en is naar de dierenarts gegaan om er een einde aan te laten maken. Wij hadden het er allemaal slecht mee maar het kon echt niet langer.
Dick vond het verschrikkelijk moeilijk maar hij zei, ’ze heeft al een slechte jeugd gehad en ik wil niet dat ze nu ook nog een lijdensweg moet gaan’.

Alle vrijwilligers, en vooral Ria waren in tranen maar zijn nu opgelucht dat ze niet lang geleden heeft
Wij missen haar nog dagelijks maar zijn blij dat ze in de Apenhof 37 goede jaren heeft gehad.