Lobbes en Kuifje.

Lobbes dankt zijn naam aan zijn sullige, vriendelijke uitstraling. Maar het is allerminst een sul en het blijft nog wel oppassen geblazen met deze blauw gele ara. Als hij zijn dag niet heeft kan hij nog wel eens met zijn enorme snavel naar de vrijwilligers happen. Laten we eerlijk zijn, als je die snavel ziet wil je niet gebeten worden.  Gelukkig wordt hij steeds vriendelijker. Inmiddels trek hij de voerbak niet meer uit de handen van de vrijwilligers en wil zelfs een gedroogd banaantje aanpakken.

De vrijwilligers kunnen gewoon zijn verblijf in om schoon te maken. Hij bekijkt het van een afstandje maar is dan heel rustig. Hij wacht braaf tot de schoonmaak klaar is en geniet van weer van zijn vriend.

Lobbes deelt sinds het overlijden van zijn ara partner zijn verblijven met Kuifje. De twee zijn beiden niet moeders mooiste omdat zij , ondanks alle inzet van de vrijwilligers , zichzelf kaal blijven plukken. Maar ze zijn gelukkig. En dat is het belangrijkste.

Lobbes eet als eerste en Kuifje wacht netjes op zijn beurt. Ondanks dat ze totaal niet op elkaar lijken genieten zij van elkaars gezelschap . Lobbes is erg graag buiten. Zijn buitenverblijf is begroeit met een enorme kiwi stuik die hij graag kapot knaagt. De kiwi’s op zich vindt hij dan weer niets aan en zal deze dan ook echt niet aanpakken. Als het `s avonds tijd is om de papegaaien naar hun binnen verblijven te laten verhuizen hoef je tegen hem alleen maar te zeggen: “zou je eens niet naar je nest gaan”. Braaf gaat hij dan door zijn luik naar binnen. Hij weet dat er dan binnen wat lekkers op hem wacht. Kuifje zit dan allang binnen. Die vindt buiten zijn maar even leuk.