Geachte donateurs en sponsors,

Allereerst hartelijk dank voor de giften die wij afgelopen maanden hebben ontvangen. Zonder uw steun was het ons niet gelukt om ons werk voor De Apenhof uit te voeren. Zoals u wellicht al weet ontvangt De Apenhof geen subsidie en draait geheel op giften van dierenvrienden. Wij hopen dat u ons de komende tijd ook weer wilt steunen. 

Het is alweer een tijd geleden dat u het laatste berichtje kon lezen. Er is in de tussen tijd erg veel gebeurd. Zo overleed pap (Dick Venema) op 17 april vrij onverwacht. Hij was al een tijdje aan het kwakkelen, maar deed nog alles voor de dieren. Hij had nog vele plannen en wilde de verblijven verbeteren, zodat de papegaaien een nog mooiere oude dag zouden mogen beleven. Hij was bezig materialen te verzamelen voor een volgende verbetering aan de hokken en wilde daar in de zomervakantie samen met mij aan beginnen. Helaas kwam het niet zo ver.

Toen wij samen bij de longarts de vernietigende woorden horen wilde hij naar huis, naar zijn dieren. Want dieren en hun welzijn was zijn lust en zijn leven. Een intensieve tijd van 3 weken volgde waarbij hij in zijn laatste weekeind, ondanks zijn zeer zwakke gezondheid, toch nog naar de dieren wilde om afscheid te nemen. Wij als gezin, met behulp van een vrijwilligster, vervulde zijn wens. Dit was echter niet zijn laatste wens. In de laatste gesprekken die wij hadden vroeg hij mij om zijn levenswerk voort te zetten, de zorgen voor de dieren verder op mij te nemen en dat alles met de passie en kennis die hij mij in al die jaren had gegeven. Het was voor mij geen enkele moeite om hem dit te beloven. Bijna mijn hele leven bestaat al uit de verzorging van dieren. En zo zette ik zijn levenswerk en dat van mam (Bertha Venema) het afgelopen half jaar voort. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik al zoveel kennis van mijn beide ouders heb mogen krijgen zodat dit eigenlijk zonder slag of stoot door kan gaan. De dieren kende mij al door en door en ik hen ook. Enkele verbeteringen heb ik inmiddels al gerealiseerd en er zullen er nog vele volgen.

Pap en mam bedankt voor ruim 45 jaar dat jullie alles op zij zetten voor de dieren!

Anita Brouwer-Venema

Juni 2015

Papegaaien verhuizing. 

Eindelijk is de verbouwing klaar, en zijn er veel takken geplaatst. Dick heeft de papegaaien losgelaten in hun nieuwe binnen verblijf. Vandaar uit kunnen zij naar buiten als zij dat willen. Sommigen hadden dat meteen door en zaten meteen heerlijk buiten. Andere moesten een paar dagen wennen voordat zij het aandurfde om door het luikje naar buiten te gaan. Het is mooi om met zonnig weer ze allemaal buiten te zien.  

Wij missen de apen nog altijd maar de papegaaien hebben nu een veel prettiger ruimte.  

Bertha Venema. 

De verbouwing

In het voorjaar wordt de Apenhof altijd opgeknapt en waar nodig gerepareerd.  

Niemand had na al de ellende de moed om daar aan te beginnen 

Anita was de eerste die er zin in kreeg, en het lukte haar om haar vader op te peppen.  

Het dak van het apenverblijf was slecht en lekte op enkele plaatsen.  

Anita klom op het dak met meetlint en papier, ze zei: ”zo pa nu kan je naar de bouwmarkt om hout te halen. Dick ging heel gedwee naar de bouwmarkt en in tussentijds sloopte Anita het dak eraf . Toen was er geen weg meer terug. 

Het was een hele klus maar nu er in die afdelingen geen apen meer zaten kon het eindelijk rigoureus aangepakt worden. De oude golfplaten waren lelijk verkleurd en daar werden ook nieuwe voor gekocht. Nu de klus bijna klaar is heeft Dick er ook weer schik in. Hij heeft in alle apenverblijven de vloeren geëgaliseerd. De vloeren waren door het dagelijks schoonspuiten met de hogedrukspuit erg ruw geworden. Nu het grote werk klaar is moeten Dick en Anita dikke takken zien te krijgen, en als die erin gewerkt zijn kunnen de papegaaien verhuizen. De apen verblijven zijn veel groter dan het papegaaien verblijf, dus de papegaaien krijgen nu een mooie, veel grotere kooi. 

Bertha Venema. 

Pluisje 

Onze lieve kleine Pluisje is niet meer,

Het was ons liefste bezit,heel erg teer,

Oud was ze, een Capucijneraap van 41 jaar,

We wilde het niet werkelijk weten, maar 

Dat is wel een leeftijd waarop je kunt verwachten 

dat haar dagen geteld waren, en onze gedachten 

Hebben haar dan ook in die laatste dagen begeleid, 

Anita was steeds bij haar, vergat gewoon haar tijd. 

Waakt als een trouwe engel, nam haar op schoot, 

zodat Pluisje zich niet meer eenzaam voelde en bood 

haar lekkere hapjes, de warmte die zij zo nodig had, 

Streelde haar en gaf haar alle liefde die zij bezat. 

Pluis was op, het was haar tijd, toch zijn wij blij 

dat ze vóór 2 december haar moede kopje nederlei, 

Zodat wij pluisje zelf tot het einde toe konden begeleiden, 

Zij heeft onze liefde echt gevoeld en hoefde niet te lijden. 

Zoals eens Dick bij Japie was, was Anita nu bij Pluis, 

Beide aapjes vonden in de Apenhof een heerlijk thuis. 

Zo oud zouden ze in de vrije natuur nooit geworden zijn, 

Laat dat jullie troosten bij alle leed, zorgen en pijn. 

C.M. van Rossum-Nieboer, 

8 maart 2015

2 december 2014. 

De laatste dag als apenverzorgster. 

Tja waar moet ik beginnen? 

Het NVWA keurde de verblijven af. Voor mij echt onvoorstelbaar omdat in dezelfde verblijven jaren door pap (Dick) apen opgevangen werden voor de overheid.  Maar de verblijven voldeden volgens het NVWA niet meer aan de moderne tijd. Dus werd besloten dat de overige 8 apen overgeplaatst moesten worden naar ST AAP.  

Om deze laatste apen te kunnen vervoeren betekende het dat zij waarschijnlijk verdoofd zouden moeten worden en dus 6 uur geen eten zouden mogen krijgen. Het advies was om `s avonds het eten weg te halen, maar dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen.

De ander optie was om `s morgens heel vroeg op te staan en dan de laatste etensresten te verwijderen.  

Half 5 was ik bij de Apenhof. Ik deed de lampen aan en de apen keken mij verbaast aan.

Zo vroeg gewekt worden waren zij niet gewend. Omdat er nog vele lekkere hapjes in de verblijven en de kooiverrijkingsballen zaten gaf ik de apen nog een half uurtje om te eten. Daarna was het moment daar om de verblijven te reinigingen. Gelukkig was ik alleen zodat ik mijn emoties niet onder controle hoefde te houden. De apen werkte, ondanks het vroege tijdstip, mee en vertrokken naar de buitenverblijven. Snel maakte ik de verblijven schoon zodat de apen weer naar binnen konden. 

Nadat ik alle verblijven schoongemaakt had en de apen weer binnen waren heb ik de lampen uitgedaan zodat ze nog even konden slapen.  
 
Om 11.00 uur was het zover, de vervoerkooitjes werden binnen gebracht en de apen werden gevangen. De meeste werkte mee, behalve Jasper. Zij had totaal geen zin. Uiteindelijk werden alle apen gevangen en overgebracht naar ST AAP.  

Ik hoop nooit meer zo`n zwarte dag mee te maken. 

Anita Brouwer-Venema 

Deze drie dames ( Chantal, Brenda, Joyce) die de opleiding tot dierverzorging management volgen aan het Groenhorst college te Barneveld wilde geld inzamelen voor de Apenhof. Vrijdag 11 april 2014 kwamen zij een bedrag van 66,50 overhandigen. Met z`n drieën hebben zij dit bij elkaar gelopen door rondjes te rennen om de Koewei in Barneveld.

Dames, hartelijk bedankt voor jullie inzet.